Co słychać w Solidarności Nr 28/19
Tygodnik NSZZ Solidarność Polfa Warszawa S.A.
___________________________________________________________________________________________________________________________________
|
W
Polfie Warszawa S.A.
|
|
W Tygodniu
Spotkanie
negocjacyjne w sprawie porozumienia dotyczącego przechodzenia pracowników do
nowej fabryki w Duchnicach miało odbyć się dwa dni temu, lecz zostało przesunięte
na 20 września. Ponadto wcześniej ustaliliśmy, że eksperci stron będą uzgadniać
treść porozumienia i po uzgodnieniu treści spotkamy się w większym gronie aby
dopiąć szczegóły. Ekspert strony związkowej miał napisać projekt porozumienia (
co uczynił) i przesłać do eksperta strony pracodawcy ( co również uczynił). Z
mojej wiedzy wynika, że na tym zakończyły się uzgodnienia a wyznaczono termin
spotkania w szerszym gronie. To dla mnie może oznaczać tylko jedno, pracodawcy
nie podoba się nasz projekt porozumienia. No jeśli tak, to jestem bardzo ciekaw
i czekam na spotkanie 20 września z niecierpliwością, co pracodawca chce
zawrzeć w porozumieniu, jeśli nasze zawierające moim zdaniem podstawowe sprawy,
jest złe. No póki co chcę wierzyć, że pracodawcy zależy na osiągnięciu
porozumienia i określeniu zasad przejść pracowników, odsuwam na razie od siebie
myśl, że przyjęto taktykę z 2011 i 2012 roku, czyli taktykę pozorowanych
negocjacji Pakietu Socjalnego.
Uważam,
że brak porozumienia, brak konkretnych zapisów o układzie zbiorowym, o solidnym
regulaminie socjalnym, o zasadach wynagradzania i podwyżkach spowoduje, że
pracownicy nie będą chcieli się decydować na przechodzenie do Duchnic. Pracodawca
chyba póki co udaje, że takiego problemu nie ma i nie będzie a ja chętnie przypomnę
w „Pigułce” za rok i powiem: „a nie mówiłem”. Nie chodzi tu o to żebym ja miał
rację, bo zależy mi na tym żeby podczas wygaszania produkcji na Karolkowej
pracownicy mogli przechodzić do nowej fabryki. Natomiast teraz już jest taki
rynek pracy, że powoli tracimy naszych pracowników, którzy odchodzą do innych
firm, do pracy na korzystniejszych warunkach i będą odchodzić zamiast godzić się
na takie zasady przejścia do Duchnic jakie są teraz. Jak ogłoszono, że nie
będzie nasza produkcja przenoszona do Duchnic, tylko będzie tam nowa fabryka
biotechnologiczna, to zapewniano wszystkich, mnie też, że to nie jest zamykanie
Polfy Warszawa, tylko przejście do nowej,
nowoczesnej fabryki. No jeśli tak, to czy powinny być takie zasady przejścia
jakie proponuje się teraz ? Rozwiązanie umowy o prace w Polfie i zawarcie umowy
w CUN, czy to znaczy, że pracownik Polfy po 25 latach pracy staje się nowym
pracownikiem ?
No
chyba nie tak to powinno wyglądać moim zdaniem. Ja to widzę następująco:
pracownik Polfy decydujący się na przejście do Duchnic powinien wiedzieć, że ma
taki układ zbiorowy jak na Karolkowej, ma taki sam regulamin socjalny, ma
zagwarantowaną pracę tzn. że np. w ciągu 5 lat nie zostanie zwolniony i
wynagrodzenia na poziomie nie gorszym a lepszym, zna zasady dowożenia
pracowników do Duchnic ( firma oddalona od stacji kolejowej). Jeśli tych
podstawowych spraw nie uzgodnimy, moim zdaniem pracodawca obudzi się „z ręką w
nocniku”, straci naszych doświadczonych pracowników, będzie szukał ludzi na
rynku, co może zakończyć się katastrofą dla uruchomienia produkcji biotechnologicznej.
To produkcja oparta na nowych technologiach, nasi pracownicy podejrzewam będą mieli
kłopoty z wdrażaniem się do nowych zasad a pracownicy z rynku nie dadzą rady,
to pewne.
Reasumując
ja jestem w miarę spokojny, bo w obecnej sytuacji rynkowej nasi pracownicy
sobie poradzą znajdą pracę w innych firmach, ale pracodawca jeśli się nie
zreflektuje, że dobre porozumienie to szansa na powodzenie nowej inwestycji,
obudzi się jak wspomniałem „ z ręką w nocniku” i niestety jak wiele razy przez
ostatnie 7 lat, będę mógł powiedzieć „ a nie mówiłem”. Póki co tam i ówdzie
będzie tylko gadanie na spotkaniach kadry, co ten przewodniczący tam p… jakieś
czarne wizje roztacza, jakieś bzdury pisze. Ok tak już było wiele razy, potem
tylko okazywało się „ a nie mówiłem”. Klasycznym przykładem jest słynna
negocjacja „Pakietu Socjalnego” w 2011 roku. Wówczas domagaliśmy się solidnego
pakietu a ja używam argumentu: musi być dobry pakiet, bo będziecie chcieli zlikwidować
fabrykę na Karolkowej, bo to dobra działka i pracownicy muszą mieć
zagwarantowaną prace w Pakiecie Socjalnym. Ile to było wówczas śmiechu ze mnie,
ze strony przedstawicieli nowego właściciela. Prezes Glinka z marsową miną
oświadczał, że oni nie są deweloperami, tylko przedstawicielami fabryki
farmaceutycznej, czy ja jestem wróżbitą wówczas spytał, że takie wizje
roztaczam. Fabryka na Karolkowej jest i będzie – powiedział, nie mamy zamiaru
jej likwidować – powiedział. No i co, minęło ze 4 lata albo i nie, jak zaczęto
mówić o likwidacji produkcji na Karolkowej. Dzisiaj już nikt nie ukrywa, że na
miejscu naszej firmy powstaną wieżowce i bloki mieszkalne – „a nie mówiłem”.
Teraz
będzie to samo, jestem pewien, jak nie będzie dobrego porozumienia w sprawie
zasad przejścia pracowników, to pracowników naszych nie będzie w Duchnicach. Póki
co moim zdaniem jest jeszcze czas aby nasz Zarząd przekonał właściciela, że
naprawdę warto dać dobre warunki naszym pracownikom przechodzącym do Duchnic a
nie cwaniakować i oszczędzać.
|
U
właściciela ; W farmacji
|
|
|||
|
RZĄD MUSI WESPRZEĆ FARMACJĘ Rzeczpospolita
Adamed już dziś jest firmą
międzynarodową, a mam nadzieję, że wkrótce będzie mógł nazywać się także
globalną – mówi Katarzyna Dubno, dyrektor ds. relacji zewnętrznych i
ekonomiki Adamed.
MARCIN PIASECKI Czego potrzebują polskie firmy do ekspansji za granicą? Globalizacja stała się faktem i chcąc się rozwijać, polskie firmy muszą konkurować na rynkach międzynarodowych. Do pewnego momentu rodzimy rynek był wystarczająco duży i chłonny. Teraz musimy konkurować i z koncernami międzynarodowymi, od lat obecnymi na rynkach zagranicznych, i z firmami przejętymi przez fundusze inwestycyjne, dysponujące ogromnymi zasobami. To niejedyny konkurent w branży? Kolejnym są koncerny chińskie i hinduskie. Z jednej strony konkurujemy więc z tańszymi wytwórcami z Azji, a z drugiej z wielkimi graczami, z którymi stajemy w wyścigu na innowacje, bez których nie istnieje branża farmaceutyczna. Wyścig na rynkach międzynarodowych Adamed podjął już na początku XXI w. Dzisiaj nasze produkty są dostępne na 70 rynkach i mamy 9 przedstawicielstw zagranicznych. Ostatnio podjęliśmy decyzję o akwizycji firm na innych rynkach, zarówno europejskich, jak i dalekowschodnich. W 2017 r. dokonaliśmy akwizycji wietnamskiej firmy farmaceutycznej, a umowa zakupu została podpisana w Hanoi w obecności obu prezydentów - Polski i Wietnamu. W tym roku dokonaliśmy zakupu pakietu akcji włoskiej spółki Ecupharma, by rozszerzyć działalność we Włoszech o kolejne obszary terapeutyczne, a teraz przymierzamy się do rozszerzenia portfolio produktów na rynku hiszpańskim. Jeżeli chodzi o ekspansję międzynarodową, preferują państwo model akwizycyjny? Mamy kilka modeli działania na rynkach międzynarodowych - eksport, license-out, gdzie produkujemy, ale sprzedajemy pod obcym brandem, dokonujemy akwizycji, ale zakładamy też swoje przedstawicielstwa, np. takie jak na Ukrainie, w Hiszpanii, Rosji, Kazachstanie czy w Uzbekistanie, a teraz także w Wietnamie i we Włoszech. Jaki jest patent Adamedu na skuteczną ekspansję? Zacznę od tego, dlaczego w ogóle podjęliśmy decyzję o ekspansji - w branży farmaceutycznej szalenie ważne są koszty produkcji. Chodzi o kwestię skali - polski rynek jest już za mały, by tę skalę budować. Stąd wychodziliśmy na inne rynki i dziś jesteśmy eksporterem netto - więcej eksportujemy, niż importujemy materiałów i składników do produkcji leków. W tej chwili działalność zagraniczna stanowi jedną trzecią naszych przychodów, a do 2022 r. mamy ambicję, by było to nawet 45 proc. Adamed już dziś jest firmą międzynarodową, a mam nadzieję, że wkrótce będziemy mogli użyć nazwy „globalna”. Nie będziemy już tylko polską firmą z międzynarodowymi oddziałami, przedstawicielstwami, ale firmą, która myśli globalnie, a działa lokalnie. Co jest niezbędne do tego, by polskie firmy mogły rozwijać się na skalę światową? Musimy pamiętać, że nawet duże polskie firmy, takie jak Adamed, w skali światowej, a nawet europejskiej, są firmami małymi. Dlatego potrzebują silnej pozycji na rynku macierzystym - muszą być tak postrzegane przez rząd swojego kraju. Jako silna powinna być też postrzegana sama branża. Jeśli tak jest, budujemy silną pozycję polskiej gospodarki na świecie. Muszę przyznać, że nie do przecenienia jest rola polskiej dyplomacji gospodarczej, czego doświadczamy jako firma na rynkach międzynarodowych. Kiedy Adamed zaczynał swoją działalność w branży, w drzwiach Ministerstwa Zdrowia mijaliśmy się z przedstawicielami zagranicznych ambasad, które lobbowały na rzecz firm farmaceutycznych ze swoich krajów. Dziś o zaletach firm polskich przekonują zagranicznych urzędników polscy dyplomaci. Zarówno w Wietnamie, jak i w Czechach doświadczyliśmy ogromnej pomocy ze strony pracowników ambasad, którzy pomogli nam w rozwiązywaniu problemów legislacyjnych i chętnie włączali się w budowanie pozycji na tamtych rynkach. Czujemy ogromne wsparcie ze strony administracji publicznej. Oprócz wsparcia na rynkach zagranicznych potrzebna jest jednak także spójna polityka rządu wobec branży farmaceutycznej w Polsce. Dziś jej brakuje? Mamy wrażenie, że dziś nie do końca możemy liczyć na takie wsparcie. Od kilku lat dyskutujemy o - mitycznym już prawie - refundacyjnym trybie rozwojowym (RTR), który miał być instrumentem sprzyjającym rozwojowi branży farmaceutycznej. Dotyczył nie tylko firm polskich, ale całej branży i miał zachęcać firmy zagraniczne do inwestowania w produkcję i w badania i rozwój. Taki instrument został zapisany w strategii na rzecz odpowiedzialnego rozwoju oraz w rządowym dokumencie strategicznym, jakim jest przyjęta w ubiegłym roku polityka lekowa państwa. Niestety, do dziś nie został wprowadzony. |
||||
|
W
kraju i na świecie
|
|
|||
Co udało się
osiągnąć NSZZ „Solidarność” z Rządem w okresie ostatnich czterech lat.
1. Wiek emerytalny
Od pierwszego października 2017 roku został przywrócony wiek emerytalny. To finał pięcioletniej batalii „Solidarności”, która po podwyższeniu wieku emerytalnego w maju 2012 roku przez PO-PSL zapowiedziała, że doprowadzi do cofnięcia tej fatalnej decyzji.
Warto przypomnieć, że przez te pięć lat „Solidarność” zorganizowała referendum, pod którym zebrała ponad 2,5 mln podpisów, organizowała protesty, kampanie społeczne, a w konsekwencji przyczyniła się do zmiany władzy.
2. Pierwsza dniówka
Pierwszego września 2016 roku zaczął obowiązywać zapis, który pozwala na likwidację syndromu pierwszej dniówki. Przed wprowadzeniem przepisu pracodawca mógł dostarczyć umowę pracownikowi do końca pierwszego dnia pracy. Rodziło to patologie. Nieuczciwi pracodawcy odwlekali moment zawarcia umowy z pracownikami. Potrafili też po pierwszym dniu pracy powiedzieć nowemu pracownikowi, żeby więcej do nich nie przychodził i jednocześnie nie zapłacić za dzień pracy. Pracodawcy, którzy zatrudniali na czarno, wykorzystywali przepis do bawienia się w kotka i myszkę z Inspekcją Pracy.
3. Minimalna Stawka godzinowa
Minimalna stawka godzinowa, o co zabiegała „S”, została wprowadzona 1 stycznia 2017 roku. Stawka wynosiła wówczas 13 zł brutto. Celem tej regulacji prawnej było ograniczenie zjawiska nadużywania umów cywilnoprawnych oraz ochrona osób najniżej zarabiających. Minimalna stawka godzinowa od stycznia 2018 r. została podniesiona do 13,70 zł. Dalsze działania „Solidarności” spowodowały, że w 2019 roku stawkę godzinową zwiększono do 14,70 zł, a w 2020 roku planowana jest w wysokości 17 zł.
4. Płaca minimalna
Płaca minimalna w:
- 2015 r. 1750 zł., 2016 r. 1880 zł., 2017 r. 2000 zł., 2018 r. 2100 zł., 2019 płaca minimalna wynosi 2250 zł. Na 2020 planowana jest na poziomie 2600 zł.
Przypominamy, że Związek od lat domagał się podniesienia w Polsce płacy minimalnej. "Solidarność" przedstawiła w Sejmie projekt obywatelski, przygotowany przez ekspertów Związku, w którym zakładano stopniowe podwyższanie minimalnego wynagrodzenia za pracę do wysokości 50% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w tempie zgodnym z tempem wzrostu gospodarczego. Ten pomysł poparło ponad 350 tysięcy obywateli.
5. Wyłączenie stażowego od 1 stycznia- nasz postulat WZD KSOiW
Sejm przyjął ustawę, dzięki której dodatek za staż pracy zostanie wyłączony z płacy minimalnej. Dodatek stażowy w końcu będzie spełniał swoją funkcję. To dobre informacje dla wielu pracowników, których wynagrodzenia wzrosną.
Nowelizacja zakłada wyłączenie dodatku stażowego z obliczania płacy minimalnej od 1 stycznia 2020 roku.
6. Płaca minimalna pracowników niemedycznych
Rada Ministrów przyjęła nowelizację „Ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego pracowników wykonujących zawody medyczne zatrudnionych w podmiotach leczniczych oraz ustawy o zmianie ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz niektórych innych ustaw”
Zmiana polega na postulowanym przez Sekretariat Ochrony Zdrowia zwiększeniu kwoty bazowej z 3900 do wysokości 4200 – od lipca 2019 r.
Pozwoli to na dodatkowe podwyżki - jeszcze w roku 2019 z wyrównaniem od 1 lipca - dla najniżej uposażonych pracowników ochrony zdrowia.
Kwota bazowa od 2020 r. ma wynosić 4700 zł.
7. Zamówienia publiczne- klauzula społeczna- 40% pracowników firmy musi być zatrudniona na etatach
8. Odmrożenie płac w budżetówce
9. Ochrona kobiet w ciąży
10. Wolne niedziele w handlu
Sukces Solidarności! Od 2020 r. wszystkie niedziele w handlu będą wolne od pracy.
11. Odmrażanie odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.
Odpis na ZFŚS zostanie stopniowo odmrożony :
- w 2019 r. – jako podstawa do naliczania odpisu zakładowego funduszu świadczeń socjalnych uwzględnione będzie przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej z II półrocza 2014 roku – propozycja została uwzględniona w projekcie ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach służących realizacji ustawy budżetowej na 2019 r.,
- w 2020 r. jako podstawa do naliczania odpisu na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych uwzględnione będzie przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej z II półrocza 2018 roku – propozycja zostanie uwzględniona w projekcie ustawy okołobudżetowej na 2020 r.
Zostaną zwiększone również środki na działalność socjalną pracowników o ponad 3 proc. Dzięki nowym przepisom odpis podstawowy na fundusz socjalny na pracownika będzie wynosił 1271, 2 zł. Od sierpnia br. podstawą naliczenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych będzie wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2014 r. – tj. 3.389,9 zł. To wzrost o 3,4 proc. W porównaniu do podstawy obowiązującej dotychczas (z drugiego półrocza 2013 r.).
12. Wielowiązkowość mundurowe
Zmiana ustawy o Policji, ustawy o Straży Granicznej oraz ustawy o Służbie Więziennej. W służbach tych powstanie NSZZ „Solidarność”
13. Ustawa o czynach zabronionych do KC w sejmie - szczególna ochrona osób chronionych- podwyższenie ochrony działaczy związkowych.
Ustawa z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 poz. 1469) wprowadza zmianę art. 4772 par. 2 k.p.c. poszerzającą zakres przedmiotowy nowej odnoszącej się do możliwości nałożenia przez sąd na pracodawcę obowiązku dalszego zatrudniania pracownika do czasu prawomocnego rozpoznania sprawy o orzeczenie przywrócenia do pracy.
Do pełnej realizacji postulatu konieczna jest dalsza zmiana ustawy kodeksu postępowania cywilnego wprowadzająca art. 7551 zakładająca, że w sprawach z zakresu prawa pracy , pracownik podlegający szczególnej ochronie przed rozwiązaniem stosunku pracy za wypowiedzeniem lub bez wypowiedzenia może dochodzić roszczenia o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę lub o przywrócenie do pracy, bądź udzielenie przez sąd na wniosek uprawnionego zabezpieczenia przez nakazanie dalszego zatrudnienia tego pracownika do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. Min. Sprawiedliwości przygotowało stosowne przepisy.
|
